Het caravancarnaval

Hoera, het is de vakantieperiode in ons deel van het land. Dat was de laatste week wel te merken omdat de straat steeds meer gevuld werd met caravans. Ze waren weer uit de mottenballen gehaald en stuk voor stuk stonden de buurmannen in de zinderende hitte hun gevangenis voor de komende weken te poetsen en schoon te maken. Ik heb het nooit zo begrepen. Dan hebben ze een prachtige, ruime woning die ze dan een paar weken inruilen voor een claustrofobisch kleine ruimte waar het gezinnetje doorsnee, bestaande uit pappie, mammie en 2 koters, dan vertoeft. Ze crossen half Europa door om uiteindelijk op een snikhete en overvolle camping vol Nederlanders te belanden. Dit weekend begint de sleurhuttenparade weer, duizenden en duizenden Nederlanders beginnen dan met hun exodus richting het Zuiden. Lekker in de file met de caravan volgestouwd met aardappels, pindakaas en hagelslag, want buitenlands eten is natuurlijk taboe. Ja, men gaat heerlijk op vakantie. Sommige zijn slim, zoals mijn buurman. Toen wij voor de eerste keer kennismaakte, vroeg hij of we geen caravan of boot in de tuin gingen zetten (rare vraag), een beetje dubbel want elk jaar verschijnt voor een paar weken een caravan bij hem in de tuin. Vannacht werd ik om 3 uur wakker vanwege veel kabaal. Ja hoor, Buurman was aan het pakken om de files te vermijden en vanochtend telde onze straat inderdaad weer 1 caravan minder. En zo komt er langzaam een einde aan de caravancarnaval bij ons in de straat. De rust keert weer weder.