Langzaam open ik mijn ogen en probeer mijn hersenen in de dagstand te zetten. Het zonnetje doet zijn best om de vroege zonnestralen onze slaapkamer in te persen en ik kijk naar de wekker: 5.45 uur. Ik stap het bed uit en loop naar het open raam. Het zonnetje schijnt en de vroege vogels kwetteren en laten horen dat ze ook ontwaakt zijn. Ineens komt er zo’n heerlijk Mary Poppins-gevoel over mij heen. Ik doe mijn ogen dicht en snuif de frisse buitenlucht op. In gedachten ren ik door de alpenweide “The hills are alive with the sound of music, tralalala…” Mijn fantasie gaat weer met mij op de loop, maar een ding staat vast: Dit wordt mijn dag vandaag! Tandpasta op? Geen probleem, Zometeen naar het werk? Nou en, Het kabinet gevallen? Wat kan het mij bommen.
Terwijl het zonnetje straalt en de trein door het landschap suist, voel ik mij blij dat ik leef. Springen de mooiste en zomerse liedjes door mijn hoofd. En ik weet het zeker: Mijn dag kan niet meer stuk!!!