Gisteren had ik een vrije dag. In de morgen moest ik voor de zekerheid eerst even langs de GG&GD voor een TBC-onderzoek. In de middag besloten we eens goed uit te waaien aan het strand. Wim, Pasula en ik waren daar wel aan toe. Dus togen we richting Almere om Pasula op te halen, we besloten iets eerder te gaan dan afgesproken. Meestal staat ze dan nog onder de douche of is bezig met zich op te tutten. Helaas kent Pasula ons al langer dan vandaag en stond al fris gewassen en opgedoft een broodje in de keuken naar binnen te schrokken. Op naar Scheveningen! Onderweg merkte ik al dat het behoorlijk waaide, bovendien moesten we even stoppen omdat de veiligheidsgordel van Pasula buiten de deur bungelde. Het duurde niet lang of we reden Den Haag binnen, achter mij hoorde ik Pasula tellen 321.. 322.. 323.. Toen ik vroeg wat ze aan het doen was, murmelde ze iets over “crocussen tellen” en “opdracht van Rob”. Ineens werd het stil, ik keek in de spiegel en zag zowel Wim als Pasula met de tong op de knieën zitten, ze waren overgestapt op het tellen van mooie mannen.. Nou ja…
Ik heb altijd de pech om achter een ramprijder te zitten en dit keer was het weer niet anders. Het vervelende is dat hij precies moest zijn waar wij ook gingen en hij dook zelfs in dezelfde parkeergarage. Paula stapte uit en zou die vent wel eens vragen bij welk pakje boter hij zijn rijbewijs had gekregen. Veel praatjes maar weinig daden natuurlijk, dus zette Jeffie zijn grote scheur maar open en vroeg waar die afgrijselijke zondagsrijder zijn auto had geparkeerd en dat dit soort figuren hun rijbewijs maar beter konden inleveren. Pasula en Wim zette het op een lopen uit de parkeergarage.
Na het nodige geld pingelen bij de bank werd eerst een leuk barretje opgedaan voor de nodige warme versnaperingen. Warme Chocolademelk met een appelpunt!!! Maar eerst moesten we allen plassen. De herentoiletten waren door Wim en mij snel gevonden. Helaas zag Pasula niet zo snel het verschil tussen de keuken en het damestoilet. Eenmaal aan de warme dranken zakte ook het niveau. Paula begon iedereen koekjes aan te bieden (Ben je g**l of wil je een koekje?) We zaten te gieren van het lachen en tot voorin in de zaak werden wij minnetjes aangekeken. Tijd om weer verder te gaan. Pasula wou heel graag de pier op. Normaal moet je daar voor betalen, maar dat hoefde dit keer niet. Maar goed ook want een wandeling op de pier is niet echt geld waard. We zijn wel even op een van de balkons gegaan. Pasula deed de schuifdeur open en woei meteen een metertje of twee achteruit. Ze kwam het balkon niet op. Wim moest dus trekken en ik duwen. Wat een enorme wind zeg. Wim was lekker aan het uitwapperen, Pasula aan het fotograferen en als een oud lulletje ging ik op het bankje zitten genieten van een waterig zonnetje.
Het werd tijd voor DE strandwandeling. Nou, het werd dus een strandwandelingetje. Wat een enorme wind zeg, je kon echt bijna steunen tegen de wind en natuurlijk hadden we wind tegen. Terwijl Wim en ik ons wel vermaakte, had Pasula wat meer moeite. Haar haren wapperde alle kanten op en af en toe leek ze net op Captain Caveman, bovendien kwam ze amper een stap vooruit. Het enige wat ze kon uitbrengen is dat ze helemaal strak stond. Het werd dus maar De Promenade, warm en beschut. Die arme Pasula had een vuurrood hoofd en haar gezicht, handen en oren deden helemaal pijn van de gure wind. Gelukkig vergat ze haar pijn snel in een speelgoedzaak vol met Barbie-poppen. Wim en Pasula waren heerlijk aan het winkelen in een Indonesisch winkeltje, waar Pasula een paar heel mooie ringen met maansteen kocht en ons gaf ze wierrook en stenen. Heel lief. Het uitje van Scheveningen eindigde in de ijssalon. Ze hebben daar heerlijk ijs en Wim en ik namen een heerlijk ijsje terwijl Pasula zich te goed deed aan de koffie met alcohol. En daar hoorde natuurlijk ook een koekje bij. Al snel zat de Jan Hagel in haar buikje
We sloten de dag af in een steakhouse waar Pasula en ik ons bezondigde aan een biefstuk van 1100 gr., hij was boter- en botermals. Pasula’s eega en Wim hadden een heerlijke mií-grill. Ik weet niet wat Pasula gisteren had maar mijn glaasje wijn die ik aangeboden kreeg, gleed in een keer door haar keeltje nadat ze ook haar eigen glaasje al naar binnen had gewerkt. Dat dat zijn uitwerking had merkte ik pas vanmorgen. Op mijn beeldscherm stond een chat waar ik gisterenavond aan toegevoegd werd. De drank had duidelijk zijn tol geëist maar ook andere loggers waren volgens mij niet geheel helder meer. Als ik dacht dat wij gisterenmiddag al vrij schuin bezig waren, nou bij het lezen van de chat kreeg ik rooie oortjes hoor.